Skip to main content

 OKYANUSUN BÜYÜLÜ AĞACI: GORGOE

İllustrasyon: http://cuentosinfantilesmedioambiente.blogspot.com/2015/02/gorgoe-el-arbol-magico-de-los-oceanos.html

Bir zamanlar Cancaguy adındaki küçük bir adada, balıkçılık ve çiftçilikle geçinen mutlu ve iyi kalpli insanlar yaşarmış. Fakat günün birinde bir kuraklık dönemi başlamış ve tüm su kaynaklarını kurutmuş.

Cancaguy halkı ellerinde sadece tuzlu deniz suyu kalınca çok üzülmüş. “Tarlalarımızı ne ile sulayacağız? İçecek suyu nereden bulacağız” demişler.

Yine sıcaktan kavrulan günlerin birinde Cancaguy prensi Babur ve küçük kardeşi Alim yeni bir su kuyusu bulmak için yollara düşmüşler. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler, tam geri dönmeye niyetlenirken daha önce görmedikleri bir uçuruma denk gelmişler. Orada, uçurumun tam ortasında bir mağara girişi varmış. Çok meraklı bir çocuk olan Alim abisini mağaraya girmeye ikna etmiş.

Çok geçmeden tünelin sonuna vardıklarını haber veren bir ışık görmüşler. Tünelden çıktıklarında ise gördüklerine inanamamışlar. Gözlerinin önünde küçük bir kumsal uzanıyor, kumsalın ortasında da büyüleyici güzellikte bir ağaç öylece duruyormuş. Ağaç kocamanmış ve yerlere uzanan güçlü kökleri, göz kamaştırıcı çiçeklerle bezeliymiş. Yanındaki küçük gölcükten de birçok farklı türden hayvan su içmekteymiş.

Babur ve kardeşi ilk kez böyle bir şey görüyorlarmış. Kumsalın tam ortasında koskocaman çiçeklerle kaplı suyla çevrili bir ağaç.... Yaklaşmaya yeltendiklerinde ise ağaç dile gelmiş. Korkudan ne yapacaklarını bilememişler.

"Korkmayın" demiş koca ağaç. "Ger’dir benim adım. Okyanusun büyülü ağaçlarından biriyim. Bir gorgoe’yim.  Görevim deniz suyunu tuzdan arındırmaktır. Yapraklarımla etrafımdaki deniz suyunu toplar ve tuzunu içime çekerim. Sonra da bu su kıyıda toplanır ve çiçeklere dönüşür. İçebilirsiniz, haydi, tadına bakın!"

Büyülü ağaç haklıymış. Su çok lezizmiş! Çocuklar koşmuşlar adanın kralı Bisar’a haber vermişler. İlk başta kimse onlara inanmak istememiş fakat çocuklar “Su bulduk! Su bulduk!” diyip duruyorlarmış. Onların coşkusunu gören ada halkı sonunda ikna olmuş ve sihirli ağaca kadar peşlerinden gitmişler. Vardıklarında söyledikleri her şeyin gerçek olduğunu anlamışlar. Hepsi çok mutlu olmuş.

 

Cancaguy halkı büyülü ağaca en iyi şekilde davranmış. Ağaç da karşılığında içmeleri ve tarlalarını sürmeleri için onlara kendi suyundan vermiş. Fakat büyülü ağacın öyküsü yayılmış ve uzak diyarlara ulaşmış. Terk edilmiş krallığında yaşayan korkunç Kral Tartor büyülü ağacı bulmak için yollara düşmüş, Cancaguy’a kadar gitmiş. Ağacı yerinden söküp gemisiyle götürmüş. Fakat cezasını bulması uzun sürmemiş. Denizde birdenbire kopan fırtına gemisini almış ve iki parçaya ayırmış.  Ağaç da denizcilerle beraber denizin derinliklerine gömülmüş.

Cancaguylular çok iyi kalpli ve onurlu oldukları için çok geçmeden ödüllerini almışlar. Daha önce Ger’in yaşadığı yerde Ger’in birebir aynısı başka bir ağaç büyümüş ve yeşermiş. Halk çok geçmeden yeniden suya kavuşmuş ve bir daha da kuraklık sorunu yaşamamış.

                                                                                                            Çeviri: Belemir Topçuoğlu

Hikayenin orijinali için: https://www.guiainfantil.com/articulos/ocio/leyendas/gorgoe-el-arbol-magico-de-los-oceanos-leyenda-para-ninos/

                                                                                                            


 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ateş Prensesi

Kaynak: https://www.guiainfantil.com/articulos/ocio/cuentos-infantiles/la-princesa-de-fuego-cuento-de-amor-para-ninos/#:~:text=a%20los%20ni%C3%B1os-,El%20cuento%20de%20amor%20de%20'La%20princesa%20de%20fuego'%20para,y%20sincero%20a%20la%20vez Çeviren: Halil İbrahim Karakuş Bir zamanlar çok zengin, bilge, güzeller güzeli bir prenses varmış. Zenginliğinden dolayı ona yalandan ilgi gösterenlerden bıktığı için kendisine en değerli, en samimi ve en içten hediyeyi getiren kişiyle evleneceğini halka duyurmuş. Saray; çiçeklerle, türlü türlü renkte ve çeşitte hediyelerle, aşık şairlerin benzersiz aşk mektuplarıyla dolup taşmıştı. Bunca harika hediyenin arasında gözüne bir taş ilişti; bu sıradan ve kirli bir taşmış. Merakla bu hediyeyi getiren kişiyi çağırmış. Merakına rağmen hediyeyi getiren kişi huzuruna geldiğinde prenses biraz kırgın gözüküyormuş, sonra genç adam anlatmaya başlamış:  - Bu taş size hediye edebileceğim en değerli şeyi temsil ediyor prenses, yani kalbimi. Ayrıca çok i
Post a Comment
Read more

Büyük İskender ve Diyojen

Diyojen'in adını duyan Büyük İskender onunla tanışmak istiyordu. Bu yüzden bir gün filozof güneşin altında uzanırken İskender onun karşısına geldi. Diyojen de o muhteşem genç adamın varlığını fark etti. Güneş ışığının artık vücuduna düşmediğini kontrol edercesine elini kaldırdı. Karşısındaki yabancı ve kendisi arasındaki elini indirdi ve ona bakmaya başladı. Diyojen için kim olduğunun bir önemi yokmuş gibi görünüyordu, ya da belki kim olduğunu bilmiyordu. Konuşma sırası tekrar imparatora geçti: "Adını duydum, Diyojen. Sana hem köpek diyenler var, hem bilge. Bilmeni isterim ki ben seni bilge sayanlardanım ve hayata karşı olan tavrını, erdemli insanları ve siyası insanları neden reddetttiğini tam olarak anlayamasam da itiraf etmeliyim ki fikirlerin beni oldukça etkiliyor. Diyojen, İskender'in söylediklerini pek ciddiye almıyor gibi gözüküyordu. Tersine, hareketleriyle rahatsız olduğunu belli etmeye başlamıştı. Elleriyle Büyük İskender'in arkasından sızan güneş ışığı
Post a Comment
Read more

Bir Meksika Masalı: Köpekler neden birbirlerinin kuyruklarını koklarlar?

  Köpekler neden birbirlerinin kuyruklarını koklarlar ? (Kaynak:  https://www.guiainfantil.com/articulos/ocio/leyendas/por-que-los-perros-se-huelen-la-cola-leyenda-mexicana-para-ninos /)   Bir varmış bir yokmuş, yıllar yıllar önce Meksika’da küçük bir köy varmış. Burada yaşayan köpekler çok üzgünlermiş. Bunlar insanlara karşı çok sadık, çok kibar köpeklermiş. Her zaman onlara eşlik eder, yanlarında durur ve tarladaki işlerinde onlara yardım ederlermiş.  Böylece köpekler insanlara en sadık hayvanlar olmuşlar. Yine de hala üzgünlermiş. Neden biliyor musun? Çünkü insanlara ne kadar en iyi şekilde davranmaya çalışsalar da insanların çoğu onlara kötü davranıyor, onları umursamıyor, ya da küçük görüyormuş.    Günlerden bir gün ,  köpekler bu sorun hakkında konuşmak için Köpekler Meclisi’nde toplanmışlar. Durumun hiç de adil olmadığına ve buna bir çözüm yolu bulmak gerektiğine karar vermişler. Etraflıca konuştuktan sonra bir sonuca varmışlar. Tiáloc isimli tanrının yardımına ihtiyaçları varmı
Post a Comment
Read more