Minik Bencil Fil

Evvel zaman içinde kendinden başka kimseyi düşünmeyen minik bir fil yaşarmış. Bir gün sınıf arkadaşlarıyla oyun oynarken yerden aldığı bir taşı onlara atıvermiş. Taş, eşek Cándido'nun kulağına gelmiş. Minik eşeğin canı çok yanmış. Öğretmenleri de bu olayı görür görmez eşeğin yardımına koşmuşlar. İyileşmesi için kulağını yara bandıyla sarmışlar. Eşek acılar içinde ağlarken bizim filin tek yaptığı “Ha ha ha ha!” diye gülüp öğretmenlerinden saklanmak olmuş. Ertesi gün olmuş, bizim fil dışarıda tek başına oynuyormuş. Birdenbire çok susamış. Su içmek için yakınlardaki nehre gitmiş. Nehrin kıyısında birkaç geyik kendi hallerinde oynuyormuş. Bunu gören minik fil, bir an bile düşünmeden hortumunu suyla doldurmuş ve geyiklere püskürtmüş. Geyiklerin en küçüğü dengesini kaybetmiş ve nehre düşmüş. Üstelik yüzme de bilmiyormuş. Neyse ki iyi yüzebilen geyiklerden biri suya atlamış ve yüzme bilmeyen zavallı arkadaşını kurtarmış. Minik geyiğe o an bir şey olmamış, ama çok geçmeden üşütüp hasta olmuş. Nehrin suyu çok soğukmuş çünkü. Bunlar olup biterken bizim filin tek yaptığı yine “Ha ha ha ha!” diye gülmek olmuş. Bir cumartesi sabahı minik fil yine dışarıda geziniyormuş. Biraz çimen yemiş. Derken çok dikenli bir bitkiye çarpıvermiş. Sırtına ve bacaklarına bir sürü diken battığını fark ettiğinde iş işten geçmiş. Dikenleri çıkarmaya çalıştıysa da bunu başaramamış. Canı da çok yanmış. Acıdan mahvolan fil, bir ağacın altına oturup ağlamış da ağlamış. Acısının geçmeyeceğini görünce biraz gezinip başkalarından yardım istemeye karar vermiş. Çok geçmeden üstüne su püskürttüğü geyikleri görmüş. Görür görmez de seslenmiş onlara:

 -Lütfen, yardım edin. Üstüme batan dikenleri çıkarmama yardım edecek biri yok mu? Canım çok yanıyor.

Bizimkini hemen tanıyan geyikler cevap vermiş:

-Sana yardım etmeyiz! Arkadaşımızı nehre attın, az kalsın boğulacaktı. Hem dün üşüttüğü için grip oldu. Başkalarına zarar vermemeyi, onlarla dalga geçmemeyi öğrenmeliydin.

 Zavallı fil bunun üstünü başını öne eğmiş, yardımcı olacak birilerini bulmak için yoluna devam etmiş. Çok geçmeden bazı sınıf arkadaşlarını görmüş. Onlardan da yardım istemiş. Ama bu isteği yine karşılıksız kalmış. Minik eşeğe yaptıkları yüzünden ona çok öfkelilermiş. Bizimki yine başını öne eğmiş, yardım bulmak için yoluna devam etmiş. Bu esnada dikenler canını hala çok acıtıyormuş. O yürümeye devam ederken yaşlı bir maymun da ağaçtan ağaca atlıyormuş. Minik fili takip ediyor, yaşadığı her şeyi görüyormuş. Birdenbire bu yaşlı ve bilge maymun, kahramanımızın önüne atlayıp demiş ki:
 -Bak gördün mü minik fil, bugüne kadar hep başkalarını incittin. Üstüne bir de onlarla dalga geçtin. İşte şimdi sana kimse yardım etmek istemiyor. Ama ben yaşadığın her şeyi gördüm. Ve eğer yaşamın iki büyük kuralını öğrenir, onlardan şaşmazsan sana yardım edeceğim.

 Fil ağlaya ağlaya cevap vermiş:

 -Bilge maymun, bana ne dersen yapacağım, ama lütfen şu dikenleri çıkarmama yardım et.

 Maymun bunun üstüne açıklamış:

 -Yaşamın iki kuralı var: Kimseye zarar vermeyeceksin ve başkalarına yardım edeceksin. Bu şekilde ihtiyacın olduğunda onlar da sana yardım eder. Bunu söyleyen maymun, dikenleri çıkarıp minik filin yaralarını iyileştirmiş. Bizimki de o gün bugündür kimseye zarar vermemiş.

Deniz Ekim Tilif

https://www.guiainfantil.com/1079/cuento-infantil-el-elefante-bernardo.html