Kuş ile Balina

Orjinal: https://www.thespanishexperiment.com/stories/bird-and-whale

Çeviren: Yiğit Davutoğlu

Bir varmış bir yokmuş, birbirlerini çok seven bir kuş ve bir balina yaşarmış. Kuş balinanın güzeller güzeli gülümsemesini, suyun içinde zarifçe yüzmesini severmiş. Balina ise kuşun muhteşem beyaz tüylerini, onun göklerde süzülmesini izlemeyi severmiş. Kuş ile balina yaz boyunca körfezde buluşmuş, konuşmuş da konuşmuşlar: Ay Dede’den, dalgalardan, okyanustaki gemilerden... Kuş, balinaya onu güldüren espriler yapmış. Balina ise kuşa onu ağlatan şarkılar söylemiş.
“Bir gün okyanustaki ailemle tanışabilirsin.” dermiş balina.
Kuş ise “Sen de karadaki arkadaşlarımla tanışabilirsin.” diye cevap verirmiş.
Her şey mükemmelmiş. Ancak bir balinayla kuş birbirini seviyor diye dünya durmazmış. Yaz güz olmuş, güz de kış… Okyanus soğuyunca balinaların hepsi daha sıcak sulara göç etmek için körfezden ayrılmış.
 “Benimle beraber sıcak sulara gel.” demiş balina. “Harika bir yer. Her zaman sıcacık ve yiyecek bir sürü balık var.”
 “Balık yemeye bayılırım.” demiş kuş. “Ayrıca seninle birlikte olmaya da bayılırım. Nereye gidersen git seninle gelirim ama ilk önce bana balina nasıl olunur öğretmen lazım.”
 “Bak, böyle!” demiş balina. “Benimle gel.” Suyun altına dalmış.
 “Pekâlâ.” demiş kuş ve balinanın peşinden suya dalmış. Gittikçe daha da derine inmişler. “Yüzüyorum!” diyerek gülmüş. “Balina oldum!”
 Ama kısa süre sonra ciğerlerindeki hava bitmiş ve nefes nefese yüzeye çıkmış. Kuş tekrar tekrar yüzmeye çalışmış ancak her seferinde nefessiz kalmış.
“Bir kuşun balina olabileceğini sanmıyorum.” demiş kuş. “Sen benimle gelsen daha iyi. Yüksek uçurumlarda yaşarım ben. Harika bir yer. Sıcacık ve rahat, hem sabahları güneşin doğuşunu izleyebiliyorsun.”
 “Güneşin doğuşunu izlemeye bayılırım.” demiş balina. “Ayrıca seninle birlikte olmaya da bayılırım. Nereye gidersen git seninle gelirim ama ilk önce bana kuş nasıl olunur öğretmen lazım.”
“Bak, böyle!” demiş kuş. “Benimle gel.” Kanatlarını çırpıp gökyüzüne yükselmiş.
“Pekâlâ.” demiş balina. Gözlerini sıkıca yummuş ve yüzgeçlerini kuş gibi çırpmış. Çırpmış da çırpmış, bir aşağı bir yukarı. Her yere su sıçratmış. “Uçuyorum!” diyerek gülmüş. “Kuş oldum!” Ama balina gözlerini açınca gökyüzüne yükselmediğini görmüş. Hala suyun içindeymiş. Tekrar tekrar uçmayı denemiş ama bir türlü yapamamış.
“Bir balinanın kuş olabileceğini sanmıyorum.” demiş balina. “Sen uçamıyorsun, ben de yüzemiyorum. Beraber nerede yaşayabiliriz ki?” demiş kuş.
 “Burada kalabiliriz!” demiş balina. “Dalgaların arasında!”
Ancak kuş kederle kafasını iki yana sallamış.
“Sen okyanusun derinliklerinde yüzmeyi seviyorsun. Yapmayı en çok sevdiğin şey bu. Burada asla mutlu olamazsın.”
“Sen de uçmayı ve göklerde süzülmeyi seviyorsun.” demiş balina. “Yapmayı en çok sevdiğin şey bu. Sen de burada asla mutlu olamazsın.”
Sonrasında balina ve kuş birbirlerini her ne kadar çok sevseler de vedalaşmışlar. Ancak birbirlerini hiç unutmamışlar. Balina ne zaman göklerde yüksekten uçan bir kuş görse kendi kuşunu hatırlamış. Onun da aynı şekilde gökyüzünün keyfini çıkardığını ummuş. Kuş ise ne zaman okyanusun derinliklerinde yüzen bir balina görse kendi balinasını hatırlamış. Onun da aynı şekilde okyanusun keyfini çıkardığını ummuş.